Güzel bir gün...

Son Peru ekibinden bir kaç kişi, tamamen plansız ve programsız bir şekilde bir araya geldik. Hava da çok güzeldi ve oturup caddede kahve içtik. Konuştuk, güldük, güldük ve sürekli güldük... Ne kadar güzeldi!

Aklıma şu düşünceler geldi onlarla birlikteyken: Seyahat etmek, kısa süre içinde son derece yoğun bir biçimde hayatı paylaşmak, yeni keşifleri beraber yapmak, 10 gün aynı otobüsün içinde aynı havayı solumak, kimi zaman aynı tabaktan yemek, bir meyveyi bölüşmek, aynı yere aynı anda bakmak ve aynı şeyleri görmek, aynı yolu beraber gitmek yani "yoldaş" olmak...Bunlar az buz şeyler değil...Sonunda da kimi zaman, tıpkı bizim Peru ekibimizle olduğu gibi, bitmemesini gönülden dilediğiniz dostluklar kuruluyor. Yol bitip de rutin hayata geri dönüşte bile, o insanlarla aynı noktada durduğunuzu görünce, o zaman anlıyorsunuz ki, gerçekten özel bir şey yakalanmış! Bugün ben bunu gördüm. Çok mutlu oldum. Bu tatlı insanlarla en kısa zamanda yeniden uzuuuuun bir yola gitmeyi çok ama çok isterim.

Aynı şeye bakıp da göremeyen, aynı yolu kalabalıkla yürüyüp yine de kendini yalnız hisseden insanların dünyasında biz harika şeyler bulduk birbirimizde... Öyleyse...Yaşasın seyahat, yaşasın YOL!!!