Bir Sese Aşık Olmak

Seneler önce, daha çocukken, bir film seyretmiştim. Adını falan hiç hatırlamıyorum ama konusu aklımda kalmış olacak ki dün akşam aklıma geliverdi. Genç ve pek de güzel olmayan bir kadın, sahneye çıkıyor ve öyle güzel, öyle güzel şarkı söylüyordu ki, sanki etrafını bir nur sarıyor ve her gören ona aşık oluyordu. Bu genç kadının içten içe, umutsuzca aşık olduğu adam da , filmin sonlarına doğru, onu sahnede görüyor, dinliyor ve geri dönüşsüz biçimde aşık oluyordu. Neyse, konu aslında bu film değil. Konu, dün akşam İŞ SANAT' ın sahnesinden adeta bir fırtına gibi geçen JOSE CURA ve bizlere kısacık gelen o güzel konseri...Kulaklarımızın pası silindi, gözümüz gönlümüz açıldı ve insan sesinin ne kadar etkili bir enstrüman olduğunu bir kere daha gördük.
Program tanıdık, bildik ve çok sevilen aryalardan oluşuyordu. Ses gürül gürüldü. Jose Cura hem karizmatik, hem sempatik hem de çok yakışıklıydı. Daha konserin ilk dakikasında avucuna almıştı bizleri. Seçilen parçalar içinde, Pagliacci'den "Vesti La Giubba", Tosca'dan "E Lucevan Le Stelle", La Boheme'den "Che Gelida Manina" gibi herkesin dinlemekten asla bıkmayacağı harika eserler de vardı. Jose Cura iki defa bis yaptı, ilk parçada orkestrayı kendi yönetti, ikincisinde ise "Nessun Dorma" yı patlatınca salon ayağa fırladı. İnanın, ben dahil bir çok kişi ağlıyordu parçanın sonunda...Tıpkı o filmdeki gibi, hepimiz, kadın, erkek, biraz aşık olmuştuk o sese...
Teşekkürler İŞ SANAT, teşekkürler JOSE CURA!