Söylediğim yer bu işte!
Yani dünyada en çok sevdiğim ve kendimi huzurlu hissettiğim yer...
Bodrum yakınlarında, bir tepenin üstünde, yeşilliğin içinde ve sessiz, çılgın kalabalıktan uzak...
Deniz manzaram BİLE var, biraz uzak ama açık ufuk görmek bir hediye benim için. İstanbul'da da önü açık manzaram yok değil ama pencereden gördüğüm sadece beton olunca, buradaki yeşillik ve ufuktaki o mavi bana her anlamda bir hediye oluyor.
Salgın yayılıyor, insanlar yaşamlarını yitiriyor. Ben iyice gerginim çünkü eşim evde tam bir sıkıyönetim başlattı. Her yeri ve her şeyi dezenfekte ediyor. Biraz abartılı gibi gelse de, haklı olduğunu kabul ediyorum. Çünkü bilinmeyen bir düşmanla karşı karşıyayız.
Bugünle ilgili diyebilecek çok az şeyim var. En önemlisi şu: Evi dezenfekte ettik... Biraz alışveriş yaptık, su ve başka önemli temel maddeler... Yeni bir kahve denedik, beğendik. Her zaman kahve aldığımız kahveci, korona sebebiyle kapandığı için bu kahveyi almak zorunda kaldık. Tahminimden çok çok daha iyi çıktı. Mutluyum:)) Bir de günlerdir dinmeyen fırtına dinerse, o zaman daha da mutlu olacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder