Kalbim kırılınca susarım ben
Kavga etmem
Bağırıp çağırmam
Gözlerim nemlenir o an
Boğazım düğümlenir
Kelimeler silinip gidince
Ben de arkamı döner, yürür giderim
Beceremem öyle çata çat laf saymayı
Becerene ne âlâ ama
Ben onlardan değilim, imrensem de
Öğrendiklerimi unutur, taa en başa dönerim
Heceleri yeniden, teker teker derlerim
Sığınayım isterim asude bir limana
Olmayınca dalarım suskunluğuma
Küslükten değil gücendiğimden
Kinden değil edebimdendir sükutum
Ne kırmak isterim, ne kırılmak
Hayat bunlar için çok kısadır
Lakin susmuşsam eğer, konuşmuyorsam
Bil ki içeride kırılmış bir kalp vardır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder