Bekliyorum...

Hayatımın son bir buçuk haftasını anlatacak doğru kelimeleri bulamıyorum. Bir gün bulacağımdan eminim ama bugün, "o gün" değil henüz... Hayallerime dokundum ama ellerimden kaydı gitti. Yine... Bir kez daha...Üzgünüm... İçim paramparça...
Uzun zamandır bloga yazamamışım ama şimdi de bundan fazlasını yazamayacağım. Bir gün düzeleceğim, sil baştan yaşayacağım, hatta belki renkleri bile yeniden seçmeye başlayacağım ama bugün "o gün" değil... Şimdilik yaşam siyah-beyaz ve çok ama çok sessiz... Ama biliyorum ki, böyle devam etmeyecek. Ben de o günü bekliyorum...

1 yorum:

Basak dedi ki...

umarım kısa sürede yeniden canlı renklerle dolar hayatın. sevgiler

Tecritte 3. Hafta... Her şey normalmiş gibi yaşamaya çalışmak...

Günler birbirini hızla takip ederken, bir de fark ettim ki, tecritteki 3. haftamızı doldurmuşuz geçen Perşembe. Bugün Cumartesi... Sa...